Kroniek voor gescheiden ouders
april 15, 2019
Zoekend talent
april 15, 2019
Afgelopen herfst nam ik deel aan het Compassielab in het Kloosterhotel ZIN in Vught en onderzocht ik de volgende vragen:
Wat is compassie voor mij?
Hoe geef ik dat in mijn leven vorm?
Ben ik in staat om uit de Urban-trance van resultaten en jachtig leven te stappen?
En als het inderdaad zo is dat we standaard bedraad zijn om anderen te helpen, hoe ziet mijn bedrading er dan uit?Ik ontdekte dat ik voorbij de angst voor onbekend gebied wil staan voor vrijheid, geluk en groei. Ik weet heel goed hoe mezelf overeind te houden, dat doe ik van jongs af aan.
En wat nou als ik de moed heb om iemands hand te vragen en even samen op te lopen? Simpelweg omdat dat mij op dat moment helpt om een stap in het onbekende te zetten? Dan ben ik compassievol naar mezelf.
Compassie … als ik het woord opsplits zie ik ‘Combinatie van Passie’. Voor mij is dat in het dagelijks leven balanceren en combineren: het goede aan de ander, de wereld èn mezelf geven. Elke dag weer.
